Nadat die sonkragbedryf dekades lank daarop gefokus het om koste te besnoei, verskuif die aandag na nuwe vooruitgang in tegnologie.
Die sonkragbedryf het dekades bestee om die koste van die opwekking van elektrisiteit direk vanaf die son te verminder.Nou fokus dit daarop om panele selfs kragtiger te maak.
Met besparings in toerustingvervaardiging wat 'n plato bereik en meer onlangs onder druk geplaas word deur stygende pryse van grondstowwe, verskerp produsente werk aan vooruitgang in tegnologie - bou beter komponente en gebruik toenemend gesofistikeerde ontwerpe om meer elektrisiteit van dieselfde grootte sonkragplase op te wek.Nuwe tegnologieë sal verdere koste-van-elektrisiteit vermindering teweegbring.”
Sonskyfie
Fotovoltaïese paneelkostedalings het die afgelope jaar verlangsaam.
’n Streef na kragtiger sonkragtoerusting onderstreep hoe verdere kosteverminderings noodsaaklik bly om die verskuiwing weg van fossielbrandstowwe te bevorder.Terwyl roostergrootte sonkragplase nou tipies goedkoper is as selfs die mees gevorderde steenkool- of gasaanlegte, sal bykomende besparings nodig wees om skoon energiebronne te koppel met die duur bergingstegnologie wat nodig is vir die hele dag koolstofvrye krag.
Groter fabrieke, die gebruik van outomatisering en doeltreffender produksiemetodes het skaalvoordele, laer arbeidskoste en minder materiaalvermorsing vir die sonkragsektor gelewer.Die gemiddelde koste van ’n sonpaneel het van 2010 tot 2020 met 90% gedaal.
Die bevordering van kragopwekking per paneel beteken dat ontwikkelaars dieselfde hoeveelheid elektrisiteit van 'n kleiner onderneming kan lewer.Dit is moontlik deurslaggewend aangesien die koste van grond, konstruksie, ingenieurswese en ander toerusting nie op dieselfde manier as paneelpryse gedaal het nie.
Dit kan selfs sin maak om 'n premie te betaal vir meer gevorderde tegnologie.Ons sien mense wat bereid is om 'n hoër prys te betaal vir 'n hoër wattage-module waarmee hulle meer krag kan produseer en meer geld uit hul grond kan maak.Hoër-aangedrewe stelsels kom reeds aan.Kragtiger en hoogs doeltreffende modules sal koste dwarsdeur die sonkragprojekwaardeketting verminder, wat ons vooruitsigte vir aansienlike sektorgroei oor die volgende dekade ondersteun.
Hier is 'n paar van die maniere waarop sonkragmaatskappye superlaaipanele is:
Perovskiet
Terwyl baie huidige ontwikkelings aanpassings aan bestaande tegnologieë behels, beloof perovskite 'n ware deurbraak.Dunner en deursigtiger as polisilicon, die materiaal wat tradisioneel gebruik word, kan perovskiet uiteindelik bo-op bestaande sonpanele gelaag word om doeltreffendheid te verhoog, of geïntegreer word met glas om gebouvensters te maak wat ook krag opwek.
Twee-gesig panele
Sonpanele kry gewoonlik hul krag van die kant wat na die son kyk, maar kan ook gebruik maak van die klein hoeveelheid lig wat van die grond af terugkaats.Twee-gesig-panele het in 2019 gewild begin toeneem, met produsente wat probeer het om die ekstra inkremente van elektrisiteit op te vang deur ondeursigtige rugmateriaal met spesialisglas te vervang.
Die neiging het songlasverskaffers onkant betrap en het pryse vir die materiaal kortliks laat styg.Laat verlede jaar het China regulasies rondom glasvervaardigingskapasiteit verslap, en dit behoort die grond voor te berei vir meer wydverspreide aanvaarding van die tweesydige sonkragtegnologie.
Gedopte polisilicon
Nog 'n verandering wat 'n toename in krag kan lewer, is die verskuiwing van positief gelaaide silikonmateriaal vir sonpanele na negatief gelaaide, of n-tipe, produkte.
N-tipe materiaal word gemaak deur polisilicon te doteer met 'n klein hoeveelheid van 'n element met 'n ekstra elektron soos fosfor.Dit is duurder, maar kan soveel as 3,5% kragtiger wees as die materiaal wat tans oorheers.Die produkte sal na verwagting in 2024 markaandeel begin neem en teen 2028 die oorheersende materiaal wees, volgens PV-Tech.
In die sonkragvoorsieningsketting word ultra-verfynde polisilicon in reghoekige blokke gevorm, wat op hul beurt in ultra-dun blokkies, bekend as wafers, gesny word.Daardie wafers word in selle bedraad en saamgevoeg om sonpanele te vorm.
Groter wafers, beter sel
Vir die grootste deel van die 2010's was die standaard sonwafel 'n 156-millimeter (6,14 duim) vierkant polisilicon, omtrent die grootte van die voorkant van 'n CD-houer.Nou maak maatskappye die vierkante groter om doeltreffendheid te verhoog en vervaardigingskoste te verminder.Produsente stoot 182- en 210-millimeter-wafers, en die groter groottes sal van sowat 19% van die markaandeel vanjaar tot meer as die helfte teen 2023 groei, volgens Wood Mackenzie's Sun.
Die fabrieke wat wafers in selle bedraad - wat elektrone wat deur fotone van lig opgewonde is in elektrisiteit omskakel - voeg nuwe kapasiteit by vir ontwerpe soos heterojunction of tonneloksied-gepassiveerde kontakselle.Alhoewel dit duurder is om te maak, laat daardie strukture die elektrone toe om langer rond te bons, wat die hoeveelheid krag wat hulle opwek, verhoog.
Postyd: 27 Julie 2021